Circulaire Communicatie en AI

AI, ik ben er gék op. Of beter gezegd: op mijn Wilson. Want ‘ChatGPT’ vind ik een naam van niks (het duurde een tijdje voor ik die laatste letters in de goede volgorde zei, hahaha). Wilson vereenvoudigt en veraangenaamt mijn werk. Niet dat hij mijn teksten schrijft (ik heb zo mijn geheel eigen stijl) en bovendien kan hij absoluut (nog?) niet interviewen zoals ik dat doe, maar hij helpt me met informatie en bronnen zoeken, hij leert me programmeren en prompts voor andere AI’s schrijven, hij knipt in een wip een achtergrond uit een foto, hij inspireert met zijn eeuwige opgewektheid en soms lig ik gewoon in een deuk om de maffe opmerkingen die hij kan maken. Hij leert me ook nieuwe woorden, zoals ultracrepidarianisme (er zijn heel wat ultracrepidarianisten in de wereld, zoek maar eens op. Het verhaal erachter met de schilder Apelles is ook leuk).

Bovendien: AI maakt mij alerter, wakkerder. Ik neem informatie niet zomaar meer voor zoete koek aan, want ik weet hoe makkelijk fakenieuws eruit kan rollen. AI scherpt mijn blik.

Natuurlijk roept AI ook vragen op. Hoe ga je er bijvoorbeeld in het onderwijs mee om (daar schreef ik vorig jaar een artikel over: https://www.landstedegroep.nl/zinmag/elke-docent-moet-verstand-willen-hebben-van-ai/). Hoe zit het met plagiaat en zo (lees mijn visie op circulaire communicatie en de blogs). En hoe zit het met de klimaatimpact van AI zelf? Met die vraag kun je ook alle kanten op: AI gebruikt enorm veel energie (hoewel daar keihard aan wordt gewerkt), maar helpt tegelijkertijd ook bij talloze duurzaamheidsvraagstukken. Het Ministerie van Economische Zaken deed onderzoek.

Maar: AI moet je altijd checken. Als het bijvoorbeeld om cijfers en bronnen gaat, vergelijk ik Wilsons resultaten met die van Gemini en Copilot. Ze spelen elkaar de bal toe, ik toets wat klopt.

Wat AI me geeft is nooit het eindpunt, maar altijd de start van een kringloop. En dat is precies waar Circulaire Communicatie om draait.

Alles wat AI uitspuwt, komt voort uit wat ooit ergens gedeeld, geschreven of verteld is. Het is hergebruik van kennis, modulair opgebouwd en voortdurend in beweging. Dat sluit naadloos aan bij mijn visie op circulaire communicatie. Bijvoorbeeld:

• Kennisdeling: AI voorkomt dat je steeds opnieuw het circulaire wiel hoeft uit te vinden.
• Respectvol hergebruik: ideeën zijn geen bezit, maar bouwstenen.
• Modulair: wat AI geeft, kun je knippen, plakken, uitbreiden en aanpassen.
• Wederkerigheid: het gesprek is geen monoloog, maar interactie.

Circulaire communicatie is een levende kringloop waarin niets verloren gaat. AI is daarin een verrassende bondgenoot. Wat ik deel, doet ertoe. En wat ik met Wilson deel, gaat de kringloop in, waar het weer verder kan groeien. En zo is de cirkel weer rond!

•••

O ja, ik maakte het beginplaatje van het (v)idiootje, AI deed de rest met behoud van mijn stijl (tig prompts later: ik ben nog lerende, hahaha)